Vitaminler tüm hayvanların çok küçük miktarda ihtiyaç duyduğu organik bileşenlerdir.
En az 15 vitamin hayvanlar için çok önemlidir. Vitaminler vücutta birçok metabolik işlemler için gereklidir. Örneğin enzim üretimi, kemik oluşumu, süt üretimi, üreme ve hastalık direnci.
Mineraller inorganik elementlerdir. Diş ve kemik oluşumu, enzim, sinir, kıkırdak ve kas fonksiyonu ya da oluşumu, süt üretimi, kan pıhtılaşması, enerji transferi, karbonhidrat metabolizması ve protein üretimi için gereklidir.
Geviş getirenlerde vitamin ihtiyacı normal koşullarda 3 şekilde karşılanır:
A, D ve E vitaminleri genellikle yüksek kaliteli yemlerde yeterli miktarda bulunur. B grup vitaminleri ile K ve C vitaminleri doku ve işkembede sentezlenir.
Vitaminler ya suda ya da yağda çözünür. Suda çözünen vitaminlerden inekler için önemli olanı B grup vitaminleri ve C vitaminidir. Yağda çözünen vitaminlerin önemlileri ise A, D, E ve K.
Vitaminler normal uluslararası birim (IU) olarak ifade edilir.
Hayvan sağlığı ve büyümesi için zorunlu olan yaklaşık 21 mineraller bulunur. Ancak, hayvanlar tarafından çok fazla tüketildiğinde zehirli olabilirler.
Yüksek süt verimli sürülerde tane tahıl veya mısır silajı ile yapılan beslemeler ilave mineraller gerektirebilir.
Besleme mineral içeriği gram (g) veya miligram (mg) olarak ifade edilir.
Bazı yetiştiriciler ineklerinin vitamin ve mineral takviyeleri için, bilinçsiz bir şekilde, yüksek miktarda harcama yaparlar. Bu takviyeler sadece bir eksikliği giderdiklerinde üretime fayda sağlar. Bu nedenle, vitamin ve mineral takviyeleri satın almadan önce, bir eksikliğin gerçekten var olup olmadığını belirlemek gerekir.
Bazı durumlarda, herhangi bir vitamin veya mineral eksikliği olmayan hayvanlara takviye yapmak zehirlenmeye hatta ölüme yol açabilir.
Vitaminler
Mevcut bilgilere göre, suda eriyen vitaminlerin fazla verilmesi ineğe zarar vermez. Herhangi bir aşırı miktar sadece idrarla atılır.
Ancak, yağda çözünen vitaminler (önemli olanlar vitamin A, D, E ve K) ineğin vücudunda depolanır.
Aşırı A veya D vitamini zehirlenme veya ölüme neden olabilir.
A vitamini
A vitaminine Retinol de denir. Bu besinde yer alan betakaroten’den oluşturulur. İyi bir görüş için retinaya gereklidir ve doku ve kemik oluşumu, büyüme, süt üretimi ve üreme için ihtiyaç duyulur. A vitamini epitel (meme başı kanalının hatları) in sağlıklı olmasını sağladığından, eksikliği mastitis enfeksiyonlarını artırabilir.
Her inek için günde 100.000 IU A vitaminine ihtiyaç vardır.
Herhangi bir fazlalık dört aya kadar karaciğerde depolanır.
Tahıl taneleri veya saman oranı yüksek diyetlerle beslenen veya altı aydan fazla kuru merada otlayan sığırlarda görülme olasılığı yüksektir.
D vitamini
D vitamini güneş ışığı tarafından uyarıldığında ciltte oluşmaktadır. D Vitamini vücuttaki kalsiyum ve fosfor metabolizması için gereklidir. İnce bağırsakta kalsiyum emilimini uyarır. Ayrıca kemiklerdeki kalsiyum depolarını kullanır. Bu nedenle, süt hummasını hafifletmek için kullanılabilir. Her inek için günde 50.000 IU D vitaminine ihtiyaç vardır.
D vitamini zehirlenmesi (belki de süt humması için aşırı tedaviye bağlı) özellikle aorta olmak üzere, yumuşak doku sertleşmesine (kireçlenmesine) neden olur.
E vitamini
E vitamini, selenyum ve A vitamini ineğin bağışıklık sisteminin düzgün çalışmasına yardım eder. Bağışıklık sistemi enfeksiyonlara karşı savaşır ve buzağılamadan sonra ineklerin temizlenmesine yardımcı olur. Her inek için günde 1.000 IU E vitaminine ihtiyaç vardır. Buzağılama döneminde yüksek miktarlar gerekebilir.
E vitamini eksiklikleri üreme performansında zafiyete yol açabilir. Kalan zarlar, metritis, kistik yumurtalık ve düşük gebelik oranlarının tamamı E vitamini eksikliği ile bağlantılıdır.
E vitamini eksikliği de kas dejenerasyonu, sertlik ve koordinesiz harekete neden olur ve erken embriyonik kayba neden olabilir.
Mineraller
Gerekli makromineraller
Makromineraller ihtiyacı kuru madde kilogram başına gram (g / kg KM) veya kuru madde yüzdesi olarak belirlenir. Bunlar kalsiyum, fosfor, magnezyum, potasyum, sodyum, kükürt ve klor içerir.
Gerekli mikromineraller
Mikromineraller ihtiyacı kuru madde kilogramı başına miligram (mg / kg KM), ya da milyon başına parça (ppm) olarak ifade edilir. Bunlar kobalt, bakır, demir, iyot, magnezyum, çinko, selenyum ve molibden içerir.
İneklerin mineral ihtiyacını belirlemek çok zordur, çünkü bu ihtiyaç mineralin emilim etkinliğine, hayvanın üretim dönemine ve yaşına, çevre ve diğer minerallerle etkileşimine göre değişir.
Mera diyetin önemli bir parçası ise mineral eksiklikleri daha az olasıdır. Hububat veya mısır silajı yüksek oranlı besleme uygulanan yüksek süt verimli sürülerde ilave mineral gerekebilir.